Patio Biblioteki Głównej powszechnie uważane jest za miejsce zaniedbane i nieatrakcyjne. Koncepcja ma na celu rewitalizację przestrzeni jako miejsca wyciszenia i relaksu, przy zachowaniu charakteru architektury i istniejącej tam zieleni. W projekcie przewidziano drewnianą, ażurową pergolę, podest z siatką i zbiornik wodny, w którym znajdują się rośliny i ryby. Dopełniającymi elementami są podwieszone ławy, kosze, huśtawki i siatki umożliwiające zmianę pozycji ze statycznej na aktywną. Łącznikiem całego patia jest płynąca woda, której szum nadaje miejscu relaksacyjny charakter. Dodatkową atrakcją jest siatka umieszczona na wydzielonym podeście pozwalająca na przyjmowanie pozycji sprzyjającej obserwacji nieba. Ważną cechą koncepcji jest bujna wodna, nadwodna i cieniolubna roślinność, która dzieli i wycisza przestrzeń.
