Rozwiązanie umożliwia wspólną zabawę z wodą. Obiekt składa się ze zróżnicowanych wielkością prostopadłościennych elementów wykonanych z betonu architektonicznego umieszczonych na płytkiej tafli wody. Trzy pary są ruchome. Jeśli staną na nich dwie osoby o różnych masach odkrywają niespodziewane efekty: Klatka – osoba dorosła uruchamia kurtynę wodną, która „zamyka” dziecko stojące w centralnym punkcie układu. Równi – dzięki większej masie osoby dorosłej, dziecko stojące na sąsiednim elemencie unosi się na wysokość jego oczu. Przejście – kurtyna wodna opada, gdy dorosły i dziecko staną na przeciw siebie. Realizacja ma na celu umocnienie relacji pomiędzy dziećmi a opiekunami, uświadomienie dzieciom, że do odkrywania i osiągnięcia niektórych celów potrzebne jest współdziałanie.
Współpraca ze studentami Uniwersytetu Jagiellońskiego pod opieką prof. Halszki Ogińskiej: Klaudia Dudzik, Łucja Marut